A Terra quere Pobo
Non se pode negar que este home (X.L. Barreiro) coñece o país e que, ademáis, conecta perfectamente con el. Veño de rematar "A Terra quere Pobo" e teño que dicir que me parece un gran libro e, sobre todo, un libro necesario.
Non creo que pase a historia pola súa rigurosidade científica pero si por sintetizar unha visión de Galiza pouco estendida, coa que se pode concordar máis ou menos, pero que -dende o meu punto de vista- é máis necesaria que nunca. Unha visión que calificaría como de liberal e aberta ao mundo, perspectiva que neste tempo e neste país, é nidiamente progresista.
E que ningúen se engane, é un libro -en primeiro lugar- dirixido á sociedade galega, a súa parte máis activa pero con pretensión de chegar á maioría (para o que, por certo, utiliza unha linguaxe e unha conceptualización asumíbel en entendíbel por esa maioría -non coma "outros") . Pero -en segundo lugar e no plano político- vai descaradamente dirixido aos nacionalistas, ao BNG. E o que di, ás veces raiando a provocación, debe ser escoitado e analisado con "open-mind" como din os anglófonos (ou como di un coñecido meu: "escoitado coas orellas, non cos pés").
Non creo que pase a historia pola súa rigurosidade científica pero si por sintetizar unha visión de Galiza pouco estendida, coa que se pode concordar máis ou menos, pero que -dende o meu punto de vista- é máis necesaria que nunca. Unha visión que calificaría como de liberal e aberta ao mundo, perspectiva que neste tempo e neste país, é nidiamente progresista.
E que ningúen se engane, é un libro -en primeiro lugar- dirixido á sociedade galega, a súa parte máis activa pero con pretensión de chegar á maioría (para o que, por certo, utiliza unha linguaxe e unha conceptualización asumíbel en entendíbel por esa maioría -non coma "outros") . Pero -en segundo lugar e no plano político- vai descaradamente dirixido aos nacionalistas, ao BNG. E o que di, ás veces raiando a provocación, debe ser escoitado e analisado con "open-mind" como din os anglófonos (ou como di un coñecido meu: "escoitado coas orellas, non cos pés").
0 Comments:
Postar um comentário
<< Home