L'ESTATUT CATALÁ

Apenas unhas liñas sobre o debate no congreso para admitir a trámite a reforma do estatuto catalán.

Os parlamentarios do PP, en plan ultra, estiveron en pé, aplaudindo, durante dous minutos. (Recórdame as asambleas dunha "fronte" que anda por aí...). Non cesaron na súa ovación cando Rajoy llo pideu, varias veces. Só o fixeron cando os da fila de diante, que "arroupan" ao "lider" do PP, sentaron nas súas bancadas.

Rajoy quentouse. Está feito todo un homiño. Ocórreseme que lle picou o hoxe sublime Carod cando -nunha mostra de brillantez- se dirixíu ao lider popular en galego. Galego. Esa lingua que Rajoy nunca falou non "porque no me gusta que se me imponga nada (sic)", senón porque é un señorito de Pontevedra, dos do casino, e así foi toda a vida. Un herdeiro dos do birrete, que vaia se existíu, (existe), e marcou (e marca), a historia contemporánea de Galiza.

Por último... bonito -ao igual que na proposta Basca- ver estes debates no parlamento hespañol.