domingo, agosto 28, 2005

SOBRE OS DA BOINA E OS DO BIRRETE

Reproduzo un comentario feito por min mesmo a un post no que se consolida como "confidencial oficial de Galicia".

A verdade é que "os da boina" teñen un sanbenito merecido de populistas e caciques que non cadra cunha democracia moderna.
Sen embargo hai outra leitura que non está tan estendida: nos últimos anos, en paralelo ao ascenso político deste grupete, fóronse forxando unha serie de intereses empresariais e económicos nidiamente galegos; unha burguesía bastante patética pero cunha forza e unha capacidade presión nada desprezábel. Pensar que esa burguesía e os seus intereses son máis ilexítimos que os que rodean ao PP de Madrid (ou, gardando as distancias, ao mesmo PSOE) non ten moita lóxica.
Sinceramente, dende unha óptica de esquerda galega, prefiro "combatir" á unha burguesía galega que a unha burguesía española na Galiza.

quinta-feira, agosto 25, 2005

QUE ALGUÉN AMAÑE ESTO

Síntoo, volvo a unha das miñas teimas particulares.

Viña de O. escoitando a radio galega. Informativo das 22:00 h. Novas por esta orde:
1. Comparecencia de Bono na comisión do parlamento sobre os soldados mortos en Afganistán.
2. O governo Basco decide non prohibir a manifestación convocada por xente próxima a Batasuna.
3. O governo Catalán tenta endereitar o proceso de redacción do novo estatuto.
4. Incendios forestais en Galicia.
5. O Tempo
6. O sorte da "Once"

Sen novas internacionais e coas novas do país (que ademáis teñen relevancia "nacional") ao final.

E dígo eu, Para iso temos unha CRTVG?: Para replicar os informativos "nacionais"?

Sigue... Comeza a segunda parte dun programa de música "pop" (así o presentan). Nas mentes provincianas dos facedores de contidos da RG entenden música POP como a que se fai unicamente até a "raia" e até os Pirineos, con linde no Mediterráneo por abaixo e no Cantábrico por riba. Tamén hai outro programa co que nos castigan as fins de semana onde nos presentan as músicas "daquela época"... anos 60 e 70. A música "daquel tempo" era tamén só española, patético...

A RG faille falla o que lle pasou a moitos dos Estados Nacións europeos. Abrirse por riba, cara o mundo, e por abaixo, cara a sociedade para a que foi creada. Agora temos opcións para o cambio pero isto témolo que facer nós, pois aos nosos partenaires -como moito- tanto lle da que tanto lle ten.

Ps. Alguén sabe por que Touriño non foi a reunión que el mesmo convocou?

terça-feira, agosto 23, 2005

LIBERDADE PARA O BELIER IRREDENTO

Os vosos muros son as nosas pedras, ou era ó revés ¿?...

De viaxe por Suiza quedeime maravillado por moitas cousas. Sobre todo pola ordenación do territorio, pola integración do habitat humano no natural, etc... todo o que GZ non é e algúns soñamos que sexa.

Tamén pola tranquilidade con que se desfixeron de grandes totems identitarios... Appenzell innerrodhen e Appenzell Ausserrhoden, veñen sendo -polo tamaño- como Brión de Arriba e Brión de Abaixo. Aí ondes os vedes son cantóns soberanos... e a ninguén se lle caen os aneis.

segunda-feira, agosto 01, 2005

SOBERANÍA COMPARTILLADA

Ao fío da resonancia do discurso de Josu Jon Imaz polo aniversario do PNB recupero algo que me viña zoando no maxín dende fai tempo, dende que lin "A terra quere pobo", ensaio do Barreiro Rivas ao que xa lle adiquei un post. Polo medio baixara fai uns meses o o texto da conferencia ofrecida por J.J. Imaz na universidade de Vigo, que aínda non tiven a oportunidade de ler en profundidade.

Reparo nesta nova (para min nova) liña argumental que nos achega á soberanía compartida, á superación do Estado-Nación, etc, etc... Chama a atención que fora o PNB, que pasa por ser representante do nacionalismo "periférico" máis rancio e casposo, quen puxera esta terminoloxía riba da mesa. Con máis calma, algún día, haberá que afondar en toda esta temática. A simple vista sóname a post-modernismo, á perda dos referentes tradicionais e a substitución doutros máis febles, pero de maior consenso.

Penso que, tristemente, o nacionalismo galego hai tempo que non reflexiona sobre o que vén sendo a súa (non única) esencia: o nacionalismo. Mantemos conceptualizacións que (case) todo o mundo entende obsoletas pero que ninguén se atreve ou é capaz de discutir. O principal referente ideolóxico dos últimos anos tense movido algo nas coordenadas esquerda-dereita, abandonando de xeito implícito máis que explícito as concepcións marxistas clásicas, mais pouco ou nada engadeu -que eu saiba- a outra coordenada definitoria. Os gardiáns das esencias, ... ¿? a verdade é que levo tempo buscando as súas aportacións ideolóxicas digamos... dos últimos 30 anos. Non atopo ningunha; iso si, o conto da estratexia e da táctica pode estirar até o infinito...

E así, mentres, movémonos aceleradamente, nunha senda post-modernista inevitábel, pero sobre a que non nos detemos a cavilar, a delimitar, a enriquecer, tal e como -semella- teñen feito en Euskadi.

En fin, cerebro colectivo do nacionalismo do que tanto gostaba falar Beiras, a ver se nos poñemos a funcionar!!!
Esta web apoia á iniciativa dun dominio galego propio (.gal) en Internet Esta web apoia á iniciativa dun dominio galego propio (.gal) en Internet